ถือว่าเป็นคำปรารภชั่วคราวก็แล้วกัน

จากวาระการฉลองสถูปที่จัดสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่ระลึกถึงผู้เสียสละชีวิตในระหว่างการต่อสู้เพื่อสังคมใหม่ที่ดีกว่า ซึ่งประกอบด้วยสหายชนชาติม้ง กระเหรี่ยง ยาง และไทย ได้มิตรสหายจำนวนมากทั้งที่เคยปฏิบัติงานอยู่ที่เขตนี้และที่มาเยี่ยมชมรวมทั้งพี่น้องประชาขนมีความเห็นว่าน่าจะมีการบันทึกเหตุการณ์ช่วงนั้นไว้ เพราะเป็นช่วงเวลาที่มีความหมายกับชีวิตของผู้ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งในระยะของการต่อสู้อันยาวนานนั้นก่อให้เกิดเป็นวีรภาพที่องอาจกล้าหาญยิ่ง
ด้านหนึ่งได้ปรากฏเป็นขบวนแถวประชาชนอันยาวเหยียดให้การสนับสนุนการต่อสู้โดยอุทิศหยาดเหงื่อแรงงานของตน ยอมแบ่งข้าวในจานตนเองหนึ่งจานกินสองคน ยอมทำงานหนักขึ้นแรงหนึ่งเพื่อให้ได้งานเท่ากับแรงสองคน สตรีสามัญที่เป็นแม่และภรรยาผู้กล้าหาญซึ่งยอมให้สามี ลูก หลาน ไปทำการต่อสู้ เหล่านี้ประกอบกันขึ้นเป็นการเสียสละอย่างไม่มีขอบเขต
อีกด้านหนึ่งก็ได้ให้กำเนิดผู้ปฏิบัติงานที่ดีขององค์กรฝ่ายประชาชนเป็นจำนวนมาก ผู้ซึ่งทุ่มเททั้งแรงกายและแรงสมองเพื่อความเข้มแข็งของประชาชน ผู้อุทิศวัยเยาว์และวัยฉกรรจ์ให้กับการต่อสู้เพื่อสังคมที่เป็นธรรมจำนวนไม่น้อยที่เสียสละชีวิตของตนเอง มอบร่างกายกลับคืนสู่ผืนดิน เหลือไว้แต่นามนักสู้ของประชาชนสามัญเท่านั้น
คณะทำงานฯจึงดำเนินการรวบรวมข้อมูล ข้อเขียน บทสัมภาษณ์ รูปถ่ายฯ เพื่อจะจัดพิมพ์หนังสือเพื่อบันทึกรายละเอียดบางประการและจำลองภาพประวัติศาสตร์ในช่วงนั้นมิให้หายไปกับกาลเวลาต่อไปและเราเปิด Blog นี้ขึ้นเพื่อเป็นสื่อกลางประชาสัมพันธ์ในระยะที่รวบรวมข้อมูลเพื่อจัดพิมพ์หนังสือและแสดงตัวอย่างงานเขียนตามที่มิตรสหายเรียกร้องอยากอ่านงานเขียนนำร่องเพื่อจุดประกายความทรงจำที่อาจหลงลืมไปบ้างสำหรับระยะเวลา24-25ปีที่ผ่านมา โดยงานที่จะทยอยลงต่อไปนี้มาจากงานเขียนที่ยังไม่editของบางท่านและจากข้อเขียนที่เพื่อนๆเขียนลงที่อื่นโดยผู้เขียนอนุญาตแล้ว

ขอขอบคุณ
คณะทำงานฯ

ส่งข้อเขียนหรือตัวอย่างได้ที่takbook@gmail.com